Na een hektisch week een goede binnenkomst op Schiphol waar Maarten, Rosanne, Casper en Patrick al 9 van de 15 korven hebben ingecheckt en door Erika Terpstra een hart onder de riem gestoken kregen: 'jullie zijn goed bezig'! Het Al wel, we zijn nog maar net wakker, een aantal metde nog zichtbare sporen van de 'night after the NKD before'. We hebben AKC Blauw Witte kampioenen aan boord..... Of toch niet. De eerste groep van vier gaat een uurtje eerder Abu Dhabi onveilig maken. Met een bont gezelschap van twee Vlamingen, een blik Friezen, een westlander en een halve Tsjech vliegen we boven het Iraanse Shiraz, een naam die we in Australie zeker nog gaan tegenkomen.
De bakermat van onze beschaving, direct onder onze voeten. Dezelfde voeten die over een aantal uren Down Under geraken. Voor een groot gedeelte van onze groep een regio die we kennen via via. Uit de media, van TV-series, uit films maar niet op kunnen rakelen uit ons eigen jeugdige geheugen.
Nog een uutrje en dan hebben we onze eerste tussenstop. Twee jaar geleden in Dubai contact met Van Nistelrooij en Novak Djokovic waardoor mijn eerste associatie van de staten uit de VAE altijd sport blijft. Wat zou het mooi zijn wanneer de kersverse Beach ambassaseur van het KNKV Barry zijn schep ooit eens in de woestijn van Abu Dhabi zou mogen plaatsen om een wedstrijd in deze regio te mogen organiseren..... Als je een robot op Mars kan laten rijden en Marten Luther de King of Dreams is, dan moet ke toch ook meerdere grensen kunnen verleggen om een kunstof korf op te laten in het hete zand. Voorlopig gaan we deze uitdaging nog niet aan. Met een ruim vol gele manden, een frisbee en een kaatsbalvliegt een vaderlandse Blauwe vogel naar het land waar Abel Tasman ooit om heen voer en het naar hem benoemde eiland tegen kwam. Hoe zou jaren geleden Adri Zwaanswijk de Australische Roy Kirby hebben ontmoet. Zouden ze gedacht hebben dat anno 2013 vier Australiers in Wageningen zouden wonen om te kunnen korfballen. Dat op de dag voor ons vertrek een gewone Australische jongen bij een Nederlandse club een Tsjechische international met meerdere WK en EK korfbal medailles op snelheid en slimheid zou kloppen. Zou dat niet een heel mooi geschenk zijn, wanneer de huidige internatinals uit het U23 team van Australie grijs en oud zijn, kleurijke verhalen door kunnen geven aan hun kleinkinderen dat vroeger in korfbal het helemaal niet zo vanzelfsprekend was dat australie, Taiwan en Brazilie de grootste medaillekandidaten waren. Maar dat de eerste honderd jaar korfbal Nederland en Belgie de sport domineerden. Dat er zelfs Europeanen naar Australie kwamen om korfbal te helpen promiten. Niemand zou dat nog geloven, maar ja, dat was vroeger. En wij leven nu in het heden. Times changing. Lets change time!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten